Al weer een week in Afrika
Door: Margreet en Esther
Blijf op de hoogte en volg Margreet & Esther
09 Oktober 2015 | Oeganda, Nyakibale
Alweer een week in Afrika
Time fly's when you're having fun! ........het klopt toch echt!
Al is de "fun" niet altijd prettig en best wel heftig, we voelen ons hier al een beetje thuis en hebben het erg goed.
Het werken gaat ons goed af, we beginnen steeds meer onze draai te vinden en we beginnen de gewoontes al een beetje te kennen, al kijken we elkaar soms aan met een blik van, ...snap jij dit???
De studenten en gediplomeerden gaan ons herkennen. De gynaecoloog beantwoordt onze vragen en legt zelfs spontaan uit. Soms lijkt hij ons zelfs te overhoren.
Het valt mij niet tegen wat ik (Esther) nog van de zorg weet! We slaan het boek van Lisa er regelmatig even op na. Haar doppler vinden ze geweldig en wordt dagelijks gebruikt. Was een goed idee Lisa!!!
Ongelooflijk hoe hier soms de zorg verleend wordt, op onze afdeling lopen erg veel leerlingen en zij doen veelal het werk, de verloskundigen "hangen" veel rond en delegeren, als er gekeken moet worden in hoeverre de bevalling vordert dan doen zij het onderzoek en/of beoordelen de leerling of zij het goed gedaan heeft.
En als het kind bijna geboren wordt wordt de verloskundige (sister) erbij geroepen, en als zij er niet uitkomt komt de hoofdzuster erbij!
Donderdag is "wasdag", nou nou het was een drukte van jewelste, alles werd gesopt en geschrobt, er werd flink huisgehouden door de "roze tornado" (de leerlingen wel te verstaan) en dat alles terwijl er gewoon patiënten lagen te bevallen of voor keizersnee moesten, bij het overstappen van bed naar brancard kreeg 1 van deze patiënten behoorlijk natte voeten.
Op de afdeling maar 3 stopcontacten, 1 ervan is op een "verloskamer", daar wordt dan gewoon door het personeel hun mobiel neergelegd om op te laden.
's Middags zijn wij naar Rukungiri gegaan om 2 stoelen te laten maken voor de verpleegpost, (er staan stoelen daar waar je ieder moment door kunt zakken) en 2 lampen te kopen voor de onderzoekskamer en voor op de verloskamers (nu schijnen ze elkaar bij met hun telefoon).
De stoelen is nog een verrassing maar met de lampen waren ze erg gelukkig, wij hebben maar niet verteld hoe onze hechtlamp eruit ziet!
Paar dagen geleden de omgeving wat verkend met onze vaste chauffeur Bonnie, we gingen dit keer te voet op ons verzoek, als het aan hem gelegen had waren we met de auto gegaan want het was wel 2 km lopen ;-)
We hebben de binnendoorweg genomen en kregen een kijkje in het leven van de plaatselijke bevolking, althans van een paar families in de buitenwijk.
De 2 mzungu's hadden weer aardig wat bekijks, we voelen ons af en toe een beetje Maxima, iedereen zwaait en groet ons en het is een eer om door ons gefotografeerd te worden, al voelen wij ons daar nog steeds wel wat bezwaard onder, maar Bonnie verzekert ons steeds dat dat niet nodig is, "they like it".
De mensen waren alleraardigst en wilden ons alles wel laten zien, we hebben een flesje drinken gekocht bij het kleine kruideniertje en even op het "terras" gezeten.
Verderop was een groepje kinderen aan het dansen en zo gauw ze doorhadden dat we keken en het geweldig vonden werden er nog meer dansmanouvres uit de kast gehaald. Wat een ritme!!! Om jaloers op te worden, zelfs de jongste telg die nauwelijks al kon lopen danste mee!
De terugweg vond Bonnie dat we best wel met de bota-bota (brommertaxi) konden gaan en nadat Esther over haar angst heen geholpen was hebben we 3 bota-bota's gezocht. Wel de jongens op het hart gedrukt niet te hard te rijden (de meeste ongelukken gebeuren hier met die brommertaxi's) het was een heerlijk ritje!!!
Deze week ook een sectio (keizersnee) gezien, veel is vergelijkbaar, veel ook niet.
De gynaecoloog heeft een 'rubberen' schort voor, daaroverheen de steriele jas, de winkelhaken zitten er in. Wij kleden ons ook om, Margreet krijgt een "witte" broek, deze komt ons bekend voor en blijkt idd uit Gelre te komen!
Er is 1 werkende OK, de ander is niet voorzien van apparatuur.
Na de sectio bezoeken we de POK voor een wondtoliet van een onderarm. Ze gebruiken hier honing om wonden te reinigen, dit laten ze achter in de wond.
De recovery is op de gang!!!
Het aantal iuvd's (kinderen die in de zwangerschap vroegtijdig overlijden) is hier hoog, deze week al 3. Het is voor ons soms lastig te weten hoe we naar de ouders kunnen reageren want mensen laten weinig emotie zien, dragen veel in stilte, en natuurlijk is de taal een barrière want veel patiënten spreken geen Engels .
Het geloof speelt hier een grote rol en in deze situaties zien zij dit als de wil van God.
We zijn hier nu een week, met ups en zeker ook downs! Morgen hebben we weekend en zijn we uitgenodigd om met de derdejaars studenten naar Queen Elizabeth te gaan. We kijken er naar uit! Vertrek zal zijn om 6.30 uur, (bij jullie 05.30 uur), het is dus alsof we een vroege dienst hebben!
Weebare (dank) voor al jullie appjes, mails en reacties.
We wensen jullie ook een fijn weekend vanuit dit zonnige warme (25 graden) Oeganda.
Liefs, Margreet en Esther
Time fly's when you're having fun! ........het klopt toch echt!
Al is de "fun" niet altijd prettig en best wel heftig, we voelen ons hier al een beetje thuis en hebben het erg goed.
Het werken gaat ons goed af, we beginnen steeds meer onze draai te vinden en we beginnen de gewoontes al een beetje te kennen, al kijken we elkaar soms aan met een blik van, ...snap jij dit???
De studenten en gediplomeerden gaan ons herkennen. De gynaecoloog beantwoordt onze vragen en legt zelfs spontaan uit. Soms lijkt hij ons zelfs te overhoren.
Het valt mij niet tegen wat ik (Esther) nog van de zorg weet! We slaan het boek van Lisa er regelmatig even op na. Haar doppler vinden ze geweldig en wordt dagelijks gebruikt. Was een goed idee Lisa!!!
Ongelooflijk hoe hier soms de zorg verleend wordt, op onze afdeling lopen erg veel leerlingen en zij doen veelal het werk, de verloskundigen "hangen" veel rond en delegeren, als er gekeken moet worden in hoeverre de bevalling vordert dan doen zij het onderzoek en/of beoordelen de leerling of zij het goed gedaan heeft.
En als het kind bijna geboren wordt wordt de verloskundige (sister) erbij geroepen, en als zij er niet uitkomt komt de hoofdzuster erbij!
Donderdag is "wasdag", nou nou het was een drukte van jewelste, alles werd gesopt en geschrobt, er werd flink huisgehouden door de "roze tornado" (de leerlingen wel te verstaan) en dat alles terwijl er gewoon patiënten lagen te bevallen of voor keizersnee moesten, bij het overstappen van bed naar brancard kreeg 1 van deze patiënten behoorlijk natte voeten.
Op de afdeling maar 3 stopcontacten, 1 ervan is op een "verloskamer", daar wordt dan gewoon door het personeel hun mobiel neergelegd om op te laden.
's Middags zijn wij naar Rukungiri gegaan om 2 stoelen te laten maken voor de verpleegpost, (er staan stoelen daar waar je ieder moment door kunt zakken) en 2 lampen te kopen voor de onderzoekskamer en voor op de verloskamers (nu schijnen ze elkaar bij met hun telefoon).
De stoelen is nog een verrassing maar met de lampen waren ze erg gelukkig, wij hebben maar niet verteld hoe onze hechtlamp eruit ziet!
Paar dagen geleden de omgeving wat verkend met onze vaste chauffeur Bonnie, we gingen dit keer te voet op ons verzoek, als het aan hem gelegen had waren we met de auto gegaan want het was wel 2 km lopen ;-)
We hebben de binnendoorweg genomen en kregen een kijkje in het leven van de plaatselijke bevolking, althans van een paar families in de buitenwijk.
De 2 mzungu's hadden weer aardig wat bekijks, we voelen ons af en toe een beetje Maxima, iedereen zwaait en groet ons en het is een eer om door ons gefotografeerd te worden, al voelen wij ons daar nog steeds wel wat bezwaard onder, maar Bonnie verzekert ons steeds dat dat niet nodig is, "they like it".
De mensen waren alleraardigst en wilden ons alles wel laten zien, we hebben een flesje drinken gekocht bij het kleine kruideniertje en even op het "terras" gezeten.
Verderop was een groepje kinderen aan het dansen en zo gauw ze doorhadden dat we keken en het geweldig vonden werden er nog meer dansmanouvres uit de kast gehaald. Wat een ritme!!! Om jaloers op te worden, zelfs de jongste telg die nauwelijks al kon lopen danste mee!
De terugweg vond Bonnie dat we best wel met de bota-bota (brommertaxi) konden gaan en nadat Esther over haar angst heen geholpen was hebben we 3 bota-bota's gezocht. Wel de jongens op het hart gedrukt niet te hard te rijden (de meeste ongelukken gebeuren hier met die brommertaxi's) het was een heerlijk ritje!!!
Deze week ook een sectio (keizersnee) gezien, veel is vergelijkbaar, veel ook niet.
De gynaecoloog heeft een 'rubberen' schort voor, daaroverheen de steriele jas, de winkelhaken zitten er in. Wij kleden ons ook om, Margreet krijgt een "witte" broek, deze komt ons bekend voor en blijkt idd uit Gelre te komen!
Er is 1 werkende OK, de ander is niet voorzien van apparatuur.
Na de sectio bezoeken we de POK voor een wondtoliet van een onderarm. Ze gebruiken hier honing om wonden te reinigen, dit laten ze achter in de wond.
De recovery is op de gang!!!
Het aantal iuvd's (kinderen die in de zwangerschap vroegtijdig overlijden) is hier hoog, deze week al 3. Het is voor ons soms lastig te weten hoe we naar de ouders kunnen reageren want mensen laten weinig emotie zien, dragen veel in stilte, en natuurlijk is de taal een barrière want veel patiënten spreken geen Engels .
Het geloof speelt hier een grote rol en in deze situaties zien zij dit als de wil van God.
We zijn hier nu een week, met ups en zeker ook downs! Morgen hebben we weekend en zijn we uitgenodigd om met de derdejaars studenten naar Queen Elizabeth te gaan. We kijken er naar uit! Vertrek zal zijn om 6.30 uur, (bij jullie 05.30 uur), het is dus alsof we een vroege dienst hebben!
Weebare (dank) voor al jullie appjes, mails en reacties.
We wensen jullie ook een fijn weekend vanuit dit zonnige warme (25 graden) Oeganda.
Liefs, Margreet en Esther
-
09 Oktober 2015 - 12:27
Rina :
Elke keer weer fijn een bericht te lezen!
Doe dit lekker tussen het werken door, als pauzemomentje, maar neemt me ook gelijk mee in jullie wereld;-)
Heel veel liefs voor jullie en een heel fijn weekend!
hier schijnt ook de zon vandaag, en vallen de blaadjes al in mooie kleuren naar benee;-)
Rina -
09 Oktober 2015 - 12:48
Tabitha:
Hoi dames,
Wat een bijzonder verslag weer. Ben ook benieuwd naar de fotos.
Fijn weekend,Tabitha -
09 Oktober 2015 - 13:03
Ingrid W.:
Jee, ik ben er stil van, 3 iuvd´s in 1 week.
Wel fijn om te lezen dat jullie het samen daar goed hebben en dat jullie je vermaken. Jullie kennende hebben jullie voldoende humor om e.e.a. te relativeren.
Ook goed om te lezen hoe jullie ter plekke nieuwe spullen kunnen aanschaffen om e.e.a. weer werkbaar te maken. Super. Ik kijk alweer uit naar jullie volgende verslag.
Fijn weekend gewenst.
-
09 Oktober 2015 - 15:02
Babette:
Dag dames,
Sjonge...wat een avontuur,mooi...maar jullie komen ook heftige situaties tegen! Het is ontzettend leuk om jullie reisverslag te lezen, ik kijk uit naar de volgende!
Fijn weekeinde, Babette
-
09 Oktober 2015 - 15:34
Renate:
Het is zo leuk om jullie te volgen......
Heeft het kleine hoedje van de zusters nog een betekenis ?
Fijn weekend Renate -
09 Oktober 2015 - 16:39
Sandra:
Dag lieve zusters, ben onder de indruk van jullie mooie belevenissen en foto's!!
Wat een ervaringen maken jullie mee zeg!!
Fijn weekend samen, liefs Sandra -
09 Oktober 2015 - 17:18
Iet Faber:
Dag lieve twee, gisteren heb ik Esther nog gesproken en gezien via skype. Heel fijn om ook nog de groeten en een zwaaitje te krijgen van een verloskundige die net voorbij kwam. Mooi verslag hebben jullie weer gemaakt; prachtig om te lezen. Ik wens jullie een mooi weekend, rust goed uit en denk aan jezelf !! In Wichmond alles naar wens gelukkig; Manouk is weer naar school geweest. Veel liefs, IET -
09 Oktober 2015 - 17:28
Sjoukje:
Zo bijzonder om te lezen, net of je een beetje daar bent, maar ook toch nog zo moeilijk voor te stellen.
Wat een rijkdom hebben we dan hier.
Heftig wel, sommige situaties die jullie beschrijven. Gelukkig hebben jullie elkaar voor een knuffel en steun!
Én ook supermooi;jullie goede acties moeten voldoening en blije gezichten geven, mooie natuur, 'terrasje' met drankje, toevallig ook een dansje gewaagd;-)
Liefs Sjoukje
en ook groetjes van Fritzi! -
09 Oktober 2015 - 17:35
Maria:
Hallo ladies,
Geweldig leuk om jullie verhalen te lezen. En ook een beetje herkenbaar wat ik in Kameroen heb gezien.
Dat de mensen zo blij kunnen zijn om jullie te zien. En ook dat ze voor jullie dansen, ja, soms voel je net de koningin!
Bijzonder om de foto,s te zien.
Geniet er nog van! En ik kijk weer naar jullie volgende verhalen uit.
Liefs Maria -
09 Oktober 2015 - 18:20
Arda:
Wat ontzettend mooi weer zo'n verhaal van jullie!
Wat onroerend weer... Wat maken jullie veel mee.
Vandaag ook bij ons een zwangere die zo bij jullie op de foto kon... Helaas nog niet bevallen bij mij... Gelukkig praatte ze wel een beetje Nederlands -
09 Oktober 2015 - 18:54
Sabien:
Super om te lezen en de foto's te zien! Ook ik kijk nu al echt uit naar jullie verslagen! Dus: tot de volgende, geniet van jullie, ongetwijfeld bijzondere, weekend! Liefs, Sabien -
09 Oktober 2015 - 19:19
Nicole:
Stiekem toch wel even de dansende kinderen gefilmd toch? Beleven ze veel plezier aan het dansen samen? Ze vermaken zich goed zonder mobieltjes, laptops enz. Is niet voor te stellen voor de kinderen hier in Nederland.... Groetjes,
Nicole
-
09 Oktober 2015 - 20:30
Arda:
Had al gereageerd...maar een deel van de tekst is weg....
Ben en blijf supertrots op jullie! En fantastisch om jullie zo te kunnen volgen
Liefs Arda -
09 Oktober 2015 - 21:02
Karin:
Lieve zusters,
Heel bijzonder om op zo' n grote afstand toch het gevoel te hebben een beetje bij jullie te zijn. Het is zo leuk om iedere keer het verslag te lezen.
Wàt een belevenissen !!
Idd. met de vele ups en downs.
Wordt vervolgd.XX
Karin
-
09 Oktober 2015 - 22:12
Marrianne Te Loo:
Wat een fijn verslag lieve collega's! Fijn om mee te mogen beleven.. En die bota-bota: kiek ie good oet?
Heb het goed samen!! Lieve groet, Marrianne -
10 Oktober 2015 - 12:33
Anouk:
sluit me aan bij de rest dat het leuk is jullie avonturen te volgen, maar ook wel confronterend! Fijn dat jullie het daar een stukje beter maken, heel veel succes en ook plezier maar weer! -
10 Oktober 2015 - 16:18
Wim En Femke:
Hallo Margreet en Esther,
Onvoorstelbare verhalen en foto's, zowel mooie als trieste.
Hartstikke goed hoe jullie al bezig zijn. Ik blijf jullie volgen.
Trouwens persoonlijk vind ik de rose uniformen wel heel mooi.....
Groeten,
Wim -
10 Oktober 2015 - 19:26
Michel Fleischeuer:
Hallo Esther en Margreet,
Erg gaaf jullie blog te volgen en vooral de foto's te bewonderen.
Maar wat jullie ook tegen komen en hoe jullie er op zullen reageren, ik wilde even hulde zeggen voor het werk wat jullie daar doen! Dus...Hulde!!! En behouden verblijf daar!
Groet, Michel -
10 Oktober 2015 - 21:03
Annet Faber:
Hoi meiden, ben weer helemaal bij wat betreft jullie "avonturen", wat een indrukken!
Leuke foto`s, het lijkt of de mensen ondanks alle ontberingen/leefwijze toch blij kunnen zijn.
Maar dat kan ook voor de foto zijn ? Voorlopig nog veel te doen voor jullie, liefs en groetjes Annet
-
11 Oktober 2015 - 00:35
Renée :
Wauw! Ben helemaal verbaast dat er maar 1 ok in gebruik is, want ons geld is naar die tweede ok gegaan! Zouden jullie dat eens aan Claudio kunnen navragen?
En ik vind het zo leuk te zien dat margreet bij dezelfde bidadriver achterop zit, als waar ik ook regelmatig bij achterop gestapt ben. Doe Claudio en zr Angela de grieten van me, en wees zuinig op m'n broeken -
11 Oktober 2015 - 17:40
Yvonne:
Ha die hoofdzuster en zuster Margreet,
Mooie verhalen en goed bezig!!
Pas ook goed op jezelf.
Groetjes
-
12 Oktober 2015 - 08:53
Sylvia:
Hallo stoere vrouwen! Wat leuk jullie verslag te lezen, al is het veelal niet leuk wat jullie daar aantreffen.
Ik wens jullie alle succes en ook wat plezier in het mooie Afrika.
groet
Sylvia -
12 Oktober 2015 - 10:52
Annette:
Wat leuk om te lezen hoe het met jullie gaat en wat jullie zoal meemaken!
Groetjes Annette -
12 Oktober 2015 - 13:15
Cynthia:
Hallo dames uit de bush,
Hartstikke leuk om alles te lezen. Het is toch zeer bijzonder hoe alles daar aan toe gaat.
Ik ga zo even de foto's bekijken.
Geniet er lekker van...hier komt de winter langzaam binnen. (nachtvorst ect)
Groetjes Cynthia -
12 Oktober 2015 - 13:54
Reiny:
Hallo meiden,
heel leuk,om jullie op deze manier te kunnen volgen,en vooral ook de foto`s er bij.margreet vat je geen kou achter op die brommer?de bestuurder heeft al een dikke jas aan,een heel leuke foto trouwens!
lieve groet reiny -
12 Oktober 2015 - 14:38
Abida:
Lieve Margreet en Esther,
fijn dat jullie het naar jullie zin hebben en zo goed al het lief en leed kunnen delen!
ik ben een echte fan, kijk dus uit naar jullie verslag.
liefs Abida -
12 Oktober 2015 - 21:48
Marijn:
Wat een mooie en indrukwekkende verhalen!
Voor jullie zijn deze verhalen nu de allerdaagse werkelijkheid, wat bijzonder! Wat ben ik trots op mijn twee collega's die dit avondtuur meemaken en zoveel goeds doen voor de mensen daar!
Super om jullie zo te kunnen volgen!
Heel veel leifs en een hele dikke knuffel Marijn -
12 Oktober 2015 - 21:53
Elles:
Hoi Margreet en Esther,
Wat indrukwekkend om te lezen wat jullie meemaken en doen! Heel veel plezier en sukses gewenst verder. Ik blijf jullie volgen.
Groetjes Elles
-
12 Oktober 2015 - 23:11
Iet Faber:
Ben weer in afwachting van een volgend verslag van jullie belevenissen . Kan me indenken dat er nauwelijks tijd voor is, want jullie maken wel erg veel mee. Doe voorzichtig allebei. Heel veelliefs, Iet -
13 Oktober 2015 - 10:29
Jocé Van Schaick:
Wat een prachtig avontuur, ik geniet van het beeldend weergeven van jullie reis en blijf jullie volgen. Respect voor jullie moed........en geniet. Liefs, Jocé -
13 Oktober 2015 - 15:46
Myra:
Wat een pakkend verhaal. Jammer dat het afgelopen is maar ik kijk uit naar het volgende verhaal.
Wat goed van je Esther om over je angst heen te stappen, hopelijk volgen er niet nog meer.
En wat geweldig gevoel moet Margreet dat hebben gegeven een broek van Gelre!!! -
13 Oktober 2015 - 17:56
Anita Koning:
Hoi Esther en Margreet,
Heel indrukwekkend en bijzonder om te lezen wat jullie in zo'n korte tijd al hebben meegemaakt. Heel veel succes met al jullie inzet daar. -
14 Oktober 2015 - 14:32
Liliane Norg:
Al lezend val ik van de ene verbazing in de andere, dat moet voor jullie nog duizendmaal sterker zijn, omdat jullie alles zien en beleven. Heftig allemaal, maar ook mooi. Zo fijn om te lezen wat jullie voor hen kunnen betekenen, maar ook wat jullie leren. Ga zo door! -
14 Oktober 2015 - 23:48
Hanita:
Hallo lieve Margreet en Esther,
Ik liep een beetje achter met het lezen van de verslagen maar na de eerste 2 al helemaal in de stemming :)
Heerlijk al die verhalen en ook zo herkenbaar uit de tijd dat Sytske in Malawi was. Zo leuk om te horen dat jullie een bezienswaardigheid zijn en die foto....Margreet achter op die brommer, gieren!!
Tja en dan inderdaad alle dubbele gevoelens, het genieten aan de ene kant en aan de andere kant het grote verschil, de armoede en de sterfte. Ritme en dans. Leuk om te lezen hoe betrokken jullie zijn en er vol voor gaan ook al is het niet altijd even makkelijk!! Top.
Heel veel liefs, ik ga het volgende verslag lezen ;)
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
