Onze eerste dagen
Door: Margreet en esther
Blijf op de hoogte en volg Margreet & Esther
04 Oktober 2015 | Oeganda, Nyakibale
03/10/2015
Lieve allemaal,
Wij hebben een erg goede reis gehad en zijn in de watten gelegd door de KLM gedurende 8 uren. We waren behoorlijk moe en het was heerlijk om de stress van de laatste dagen los te laten.
Bij aankomst in Entebbe hebben wij geduldig gewacht in de rij voor de paspoortcontrole en visumaanvraag, en buiten gekomen stonden daar de chauffeur en de directeur van het ziekenhuis, vergezeld van Nelly een oud-leerling, ons op te wachten. Het was behoorlijk laat geworden voordat we naar Kampala (1 uur) reden waar we de nacht bij de nonnen doorbrachten, onze collega's begrijpen heel goed dat wij ons meteen thuis voelden ;-)
Er werd goed over ons gewaakt door man met geweer aan de poort, dat was wel even wennen. De volgende dag de reis naar het Karoli Lwanga ziekenhuis hervat, dit zou zo'n 7 uur in beslag nemen, daar zaten wij niet mee want er was genoeg te zien onderweg. Wat wel heel erg wennen was is dat we echt bekeken werden, onderweg, en waar we ook een stop maakten, we waren echt een bezienswaardigheid. We hebben dan ook geen enkele blanke gezien!
Wel veel indrukken opgedaan onderweg.
Nadat we de evenaar gepasseerd waren kwamen we bij een plek waar we vlak bij het Victoria meer waren, plaatselijke vissers boden enorme verse tilapia aan.
Pitstop gemaakt en onze chauffeur ging in onderhandeling over de prijs, de vissen werden vervolgens aan de grill van onze auto gebonden en de ingewanden werden met een groot mes door de verkoper verwijderd en de berm gegooid!
Aan de grill zouden de vissen onderweg indrogen door de zon en wind volgens onze chauffeur , wij waren nogal verbaasd over dit ritueel maar ja, we zijn nu in Afrika!
We reden verder en onderweg veel koeien gezien met enorme indrukwekkende horens en zelfs een klein koppel zebra' s die liepen te grazen! Even elkaar in de arm knijpen, ja we zijn echt in Afrika!
Ook langs de kant van de weg veel kinderen in schooluniform op weg naar huis, zonder volwassen begeleiding, echt soms heel jonge kinderen, maar ze zorgen liefdevol voor elkaar, klein en groot.
Eindeloze rijen met kraampjes vol kleurrijke producten, keurig opgestapeld en zo gauw er een auto stopt verdringen de verkopers elkaar. Alles wordt aangeprezen, van vlees op stokjes tot zakjes gember en heerlijk fruit, vooral bananen worden hier heel veel gegeten.
De natuur waar we doorheen reden was groen en zag er tamelijk vruchtbaar uit, veel geiten, die in de berm genoten van een groene maaltijd.
Eind van de middag kwamen we aan bij het ziekenhuis, een warm onthaal en we kregen allebei een kamer toegewezen in ons private guesthouse.
Elke dag wordt er voor ons gekookt door zuster Angela en zelfs voor het ontbijt hoeven we niet zelf te zorgen, dat voelt als luxe!
Vandaag is het zaterdag en hebben we een rondleiding over de verschillende afdelingen van het ziekenhuis gehad en over het ziekenhuisterrein. Als je zo over het terrein loopt lijkt het allemaal best "in orde " maar op de afdelingen is de behoefte aan verbetering van zorg voor ons wel zichtbaar.
Op de neonatologie liggen prematuren in een wiegje met een lakentje erover heen om de warmte te bewaren omdat de couveuses niet werken, krijgen 2 kinderen zuurstof van 1 apparaat en moet men keuze maken wie er wel zuurstof kan krijgen en wie niet, doodeenvoudig omdat het er niet is......
Op de zalen van chirurgie en interne liggen patiënten zonder enige vorm van privacy, die soms erg ziek zijn en met familie aan hun zijde. Door de familie wordt gekookt en gewassen en ook patiëntenzorg geleverd, de verpleegkundigen houden zich vooral bezig met visite lopen en opleiden van leerlingen, uitdelen van medicatie. Dit is op de eerste dag voor ons een eerste indruk en daar willen we het voor nu bij laten. We gaan natuurlijk ervaren hoe het in werkelijkheid is, maar dit zijn wel dingen die ons op dit moment bezighouden.
In overleg met de verpleegkundigen op de afdeling willen we gaan bekijken waar daadwerkelijk behoefte aan is mbt de materialen die wij zullen gaan sponsoren.
Eerst maar eens gaan mee kijken, maandag om 8 uur melden wij ons in uniform voor de mis, aansluitend gaan we dan naar de afdeling!
Lieve groet Esther en Margreet.
Ps. het internet is erg instabiel, de foto' s volgen zodra we een betere verbinding hebben)
Lieve allemaal,
Wij hebben een erg goede reis gehad en zijn in de watten gelegd door de KLM gedurende 8 uren. We waren behoorlijk moe en het was heerlijk om de stress van de laatste dagen los te laten.
Bij aankomst in Entebbe hebben wij geduldig gewacht in de rij voor de paspoortcontrole en visumaanvraag, en buiten gekomen stonden daar de chauffeur en de directeur van het ziekenhuis, vergezeld van Nelly een oud-leerling, ons op te wachten. Het was behoorlijk laat geworden voordat we naar Kampala (1 uur) reden waar we de nacht bij de nonnen doorbrachten, onze collega's begrijpen heel goed dat wij ons meteen thuis voelden ;-)
Er werd goed over ons gewaakt door man met geweer aan de poort, dat was wel even wennen. De volgende dag de reis naar het Karoli Lwanga ziekenhuis hervat, dit zou zo'n 7 uur in beslag nemen, daar zaten wij niet mee want er was genoeg te zien onderweg. Wat wel heel erg wennen was is dat we echt bekeken werden, onderweg, en waar we ook een stop maakten, we waren echt een bezienswaardigheid. We hebben dan ook geen enkele blanke gezien!
Wel veel indrukken opgedaan onderweg.
Nadat we de evenaar gepasseerd waren kwamen we bij een plek waar we vlak bij het Victoria meer waren, plaatselijke vissers boden enorme verse tilapia aan.
Pitstop gemaakt en onze chauffeur ging in onderhandeling over de prijs, de vissen werden vervolgens aan de grill van onze auto gebonden en de ingewanden werden met een groot mes door de verkoper verwijderd en de berm gegooid!
Aan de grill zouden de vissen onderweg indrogen door de zon en wind volgens onze chauffeur , wij waren nogal verbaasd over dit ritueel maar ja, we zijn nu in Afrika!
We reden verder en onderweg veel koeien gezien met enorme indrukwekkende horens en zelfs een klein koppel zebra' s die liepen te grazen! Even elkaar in de arm knijpen, ja we zijn echt in Afrika!
Ook langs de kant van de weg veel kinderen in schooluniform op weg naar huis, zonder volwassen begeleiding, echt soms heel jonge kinderen, maar ze zorgen liefdevol voor elkaar, klein en groot.
Eindeloze rijen met kraampjes vol kleurrijke producten, keurig opgestapeld en zo gauw er een auto stopt verdringen de verkopers elkaar. Alles wordt aangeprezen, van vlees op stokjes tot zakjes gember en heerlijk fruit, vooral bananen worden hier heel veel gegeten.
De natuur waar we doorheen reden was groen en zag er tamelijk vruchtbaar uit, veel geiten, die in de berm genoten van een groene maaltijd.
Eind van de middag kwamen we aan bij het ziekenhuis, een warm onthaal en we kregen allebei een kamer toegewezen in ons private guesthouse.
Elke dag wordt er voor ons gekookt door zuster Angela en zelfs voor het ontbijt hoeven we niet zelf te zorgen, dat voelt als luxe!
Vandaag is het zaterdag en hebben we een rondleiding over de verschillende afdelingen van het ziekenhuis gehad en over het ziekenhuisterrein. Als je zo over het terrein loopt lijkt het allemaal best "in orde " maar op de afdelingen is de behoefte aan verbetering van zorg voor ons wel zichtbaar.
Op de neonatologie liggen prematuren in een wiegje met een lakentje erover heen om de warmte te bewaren omdat de couveuses niet werken, krijgen 2 kinderen zuurstof van 1 apparaat en moet men keuze maken wie er wel zuurstof kan krijgen en wie niet, doodeenvoudig omdat het er niet is......
Op de zalen van chirurgie en interne liggen patiënten zonder enige vorm van privacy, die soms erg ziek zijn en met familie aan hun zijde. Door de familie wordt gekookt en gewassen en ook patiëntenzorg geleverd, de verpleegkundigen houden zich vooral bezig met visite lopen en opleiden van leerlingen, uitdelen van medicatie. Dit is op de eerste dag voor ons een eerste indruk en daar willen we het voor nu bij laten. We gaan natuurlijk ervaren hoe het in werkelijkheid is, maar dit zijn wel dingen die ons op dit moment bezighouden.
In overleg met de verpleegkundigen op de afdeling willen we gaan bekijken waar daadwerkelijk behoefte aan is mbt de materialen die wij zullen gaan sponsoren.
Eerst maar eens gaan mee kijken, maandag om 8 uur melden wij ons in uniform voor de mis, aansluitend gaan we dan naar de afdeling!
Lieve groet Esther en Margreet.
Ps. het internet is erg instabiel, de foto' s volgen zodra we een betere verbinding hebben)
-
04 Oktober 2015 - 11:02
Sabien:
Lieve zusters! Wat een geruststelling om te lezen dat jullie zo'n goede reis hebben gehad en goed zijn aangekomen. En in die korte tijd al zoveel bijzondere ervaringen, dat wordt nog wat -
04 Oktober 2015 - 11:25
Arda:
Super jullie eerste verhaal te lezen -
04 Oktober 2015 - 14:15
Thamar:
....fijn om te lezen! Liefs en geniet ;-) -
04 Oktober 2015 - 17:42
Ingrid:
Fijn om te lezen dat jullie zo'n goede start hebben kunnen maken daar in Afrika.Jullie verslaglegging is super. Erg vermakelijk om te lezen. Succes in deze eerste week.
-
04 Oktober 2015 - 18:08
Olwin:
Leuk om te lezen, wat een indrukken zullen jullie opdoen!! En geniet van de hoogmis, misschien steken jullie er nog wat van op.. ;-) -
04 Oktober 2015 - 18:27
Nicole:
Geweldig om jullie verhalen van de afgelopen dagen te kunnen lezen! Zo kunnen wij ook een beetje van jullie Afrika-avonturen mee genieten! -
04 Oktober 2015 - 18:27
Nicole:
Geweldig om jullie verhalen van de afgelopen dagen te kunnen lezen! Zo kunnen wij ook een beetje van jullie Afrika-avonturen mee genieten! -
04 Oktober 2015 - 19:24
Joke:
Hoi Margreet en Esther,
Leuk om wat van jullie te horen. Ik zie jullie zo zitten in de auto! Veel succes morgen in het ziekenhuis. Benieuwd naar jullie ervaringen daar. Zusters ik wens jullie een goed begin toe.
Groetjes Joke. -
04 Oktober 2015 - 19:38
Ellen:
Hoi Esther en Margreet,
Wat een leuk eerste verhaal van jullie avontuur!
Fijn om te lezen dat jullie zo goed zijn opgevangen!
Ik wens jullie heel veel succes morgen op jullie eerste dag!
Ben benieuwd naar jullie volgende verhaal!
Groetjes, Ellen -
04 Oktober 2015 - 20:35
Mariette:
Hoi Esther en Margreet.
Wat leuk om jullie verhaal te lezen. . En dat de reis goed verlopen is.
Succes morgen op de afd als zusters
-
04 Oktober 2015 - 22:13
Marjan:
Hoi Margreet en Esther,
Goed om te lezen dat jullie goed zijn aangekomen en dat de eerste indruk goed is. Leuk om zo een beetje van jullie avontuur mee te maken. Fijne tijd samen!! -
05 Oktober 2015 - 00:07
Leen:
Hey zusters
Wat een bijzonder reisverslag al! Sturen jullie ons even een fotootje in uniform ;)
Liefs -
05 Oktober 2015 - 08:22
Karin:
Tijdens het lezen van jullie verslag waan ik mij ook een beetje in Afrika.....
Eerwaarde zusters heel veel succes vandaag.
Liefs , Karin -
05 Oktober 2015 - 09:49
Tabitha:
Wat fijn om te lezen dat jullie goed zijn aangekomen en ons zo laten meegenieten van jullie eerste indrukken. Ik kijk al uit naar het volgende verslag.
Succes vandaag op jullie 1e werkdag in het oegandese ziekenhuis.
Groetjes, Tabitha -
05 Oktober 2015 - 11:38
Lisa Damman:
Wauw! Ik wil ook!
Geniet en doe wat je kan.
Veel plezier, hopelijk volgen er vele verhalen :)
Veel werkplezier.
Liefs -
05 Oktober 2015 - 11:43
Marleen:
Wat fijn dat jullie een goede reis hebben gehad en zo gastvrij zijn ontvangen. Op ontdekking in Afrika!! Geniet ervan! lieve groeten, Marleen -
05 Oktober 2015 - 12:18
Liliane Norg:
Wat een heerlijk reisverslag van de eerste dagen! Fijn dat de reis voorspoedig verlopen is. En tjonge, wat een eerste indrukken hebben jullie al opgedaan, zeg! Ik kijk uit naar een volgend verslag!
Groetjes, Liliane -
05 Oktober 2015 - 12:47
Vera:
Heel veel succes en plezier met elkaar!
Groetjes vera -
05 Oktober 2015 - 13:14
Helga:
Hoi Margreet en Esther,
Fijn dat jullie goed zijn aangekomen!
Levendig reisverslag! Erg leuk om jullie zo te volgen.
Succes op jullie eerste werkdag.
groetjes Helga -
05 Oktober 2015 - 13:14
Anita Pierik:
Ohhh, Bakkertje en Margreet. Wat geweldig jullie eerste ervaringen.
Bij het lezen komen mijn eigen ervaringen weer terug. heimwee.
Geniet vooral van dit geweldige avontuur.
Gr. Anita -
05 Oktober 2015 - 21:31
Abida / Ester En Judith:
Erg leuk om jullie reisverslag te lezen!!!
indrukwekkend wat jullie alleen al onderweg gezien hebben. mooie foto's.
En Esther, kon dat ene ventje op de foto raden welke cupmaat daar achter jouw shirt te zien was? grapje!!
geniet ervooral van en maak veel foto's!!
liefs Abida, Judith en Ester -
05 Oktober 2015 - 23:12
Didy Derksen:
Hallo Esther en Margreet,
Wat heerlijk om jullie verslagen te lezen en op deze manier mee kunnen genieten van al jullie indrukken!
Kijk uit naar het volgende verslag.
Heel veel succes!
Liefs,Didy. -
06 Oktober 2015 - 09:47
Rina:
Lieve sisters
wat fijn om te lezen dat jullie goed op je plek zijn 'aangekomen'
en wat een fijn verslag, ik zie het echt allemaal voor me!
Geniet samen volop!
en greet van die mis voor het werken gaan... ik weet wel iemand die dat helemaal geweldig vind;-)
big kiss voor jullie beide
zusje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
