Op visite in Uganda!
Door: Margreet en Esther
Blijf op de hoogte en volg Margreet & Esther
22 November 2015 | Oeganda, Nyakibale
Wellicht zijn jullie al aan het aftellen, dat kunnen we ons eerlijk gezegd eigenlijk best voor stellen, maar voor ons gebeurt er hier nog veel te veel om ons ook maar enigszins te vervelen.
En heel eerlijk gezegd willen we over naar huis, of beter gezegd - hier weg gaan - nog helemaal niet nadenken, dat hebben we jullie al eerder laten weten.
Deze keer een ander verhaal, een verhaal over een heel andere kant van Afrika!
Wij zijn weer heel wat ervaringen rijker.....!
Afgelopen zondag, 15 november, waren we uitgenodigd bij een van de verpleegkundigen van de kinderafdeling, Edmond, thuis is zijn "hometown" in Kihihi, hier 50 km vandaan.
Samen met SEH-verpleegkundige Deus en onze personal driver Bonnie vertrokken we tegen 10 uur naar het ouderlijk huis van Edmond, waar hij met 2 broers en 2 zusjes door zijn moeder is opgevoed. Zijn vader is op erg jonge leeftijd overleden.
De route richting Kambuga hebben we eerder gereden, maar is zo mooi, dat het zeker geen straf is.
Onderweg weer van het uitzicht genoten, het enorm diepe dal met de slingerende rivier, de mensen die op de enorm schuine hellingen werken. Het is echt net een levend schilderij!
Het dorpje Kihihi is klein, maar erg uitgestrekt. Doordat het zo wijds is, er zijn weinig bergen hier, kun je ver kijken, in de verte de grens met Congo en Lake Edward.
Het valt ons op, dat het er rondom de huizen veel meer georganiseerd uit ziet, er zijn heuse tuintjes aangelegd, met diverse planten en een afscheiding in de vorm van een heg.
Onderweg zien de kinderen vaak al dat er mzungus in de auto zitten, kinderen rennen zwaaiend langs de kant van de weg. Eenmaal aangekomen bij het huis van Edmond worden we enorm hartelijk ontvangen door zijn moeder, broer en zus. Zijn oudste broer is er niet evenals zijn jongste zusje, met haar hebben we gewerkt op de afdeling, zij doet de verloskunde opleiding in Nyakibale.
Ook is er familie uitgenodigd en komen er bekenden langs.
Nadat we wat hebben gedronken barst er een enorme onweers- en regenbui los, een goed teken aldus de familie! Dat zijn allemaal 'blessings', hoe meer regen hoe beter!
Onze komst is zeer uitgebreid voorbereid, in de huiskamer staat een bank en twee stoelen, een kleine tv. Aangrenzend zijn er twee slaapkamers en achter het huis een soort binnenplaats met aangrenzend een keuken en een schuurtje.
Iets verderop een 'douche' ruimte en achteraan op de binnenplaats een toilet (zonder spoelbak, gewoon een gat in de grond) Er is geen elektriciteit en stromend water, de tv doet het op zonne-energie, er ligt 1 klein paneel op het dak.
Loop je de binnenplaats af, kom je op het veld waar groente en fruit geteeld wordt.
Bananen, koffie, mais en groundnuts, een kleine variant op pinda's. De groenten en het fruit worden verkocht om zo een beetje extra inkomen te creëren.
Verder staat er een enorme boom met jackfruit (heerlijk), avocado's en papaya's.
Samen eten we de lunch, matoke, rijst en kip. Dit keer mag dat ook weer met de handen! Voordien gaat er een bak rond waarboven we onze handen wassen.
We voelen ons vereerd om hier te zijn, wat een bijzondere ervaring!
Na het eten is er tijd over voor een wandeling in de omgeving, we lopen via de 'hoofdweg' naar de lokale school waar de moeder van Edmond les geeft.
Het is echt een heel mooi gebied, veel natuur. Ook nu weer heel veel kinderen en volwassenen langs de weg, mensen die naar ons zwaaien en ons ook begroeten. Toch voelt het nog altijd wat oncomfortabel om zo'n "bezienswaardigheid" te zijn. Eenmaal bij de school aangekomen worden we toch een beetje stil.......hier gaan we echt heel wat jaren terug in de tijd.
Het is dus echt bijzonder om blanken in je dorp, laat staan in je huis te ontvangen.
Zo enorm gastvrij en warm ontvangen, onderweg en ook vlak voor we weer naar huis gaan worden de nodige foto's gemaakt. We krijgen een watermeloen en geanuts mee als dank voor ons bezoek!
Jeetje, wat een bijzondere ervaring, het houdt ons beiden nog wel een poosje bezig!
En heel eerlijk gezegd willen we over naar huis, of beter gezegd - hier weg gaan - nog helemaal niet nadenken, dat hebben we jullie al eerder laten weten.
Deze keer een ander verhaal, een verhaal over een heel andere kant van Afrika!
Wij zijn weer heel wat ervaringen rijker.....!
Afgelopen zondag, 15 november, waren we uitgenodigd bij een van de verpleegkundigen van de kinderafdeling, Edmond, thuis is zijn "hometown" in Kihihi, hier 50 km vandaan.
Samen met SEH-verpleegkundige Deus en onze personal driver Bonnie vertrokken we tegen 10 uur naar het ouderlijk huis van Edmond, waar hij met 2 broers en 2 zusjes door zijn moeder is opgevoed. Zijn vader is op erg jonge leeftijd overleden.
De route richting Kambuga hebben we eerder gereden, maar is zo mooi, dat het zeker geen straf is.
Onderweg weer van het uitzicht genoten, het enorm diepe dal met de slingerende rivier, de mensen die op de enorm schuine hellingen werken. Het is echt net een levend schilderij!
Het dorpje Kihihi is klein, maar erg uitgestrekt. Doordat het zo wijds is, er zijn weinig bergen hier, kun je ver kijken, in de verte de grens met Congo en Lake Edward.
Het valt ons op, dat het er rondom de huizen veel meer georganiseerd uit ziet, er zijn heuse tuintjes aangelegd, met diverse planten en een afscheiding in de vorm van een heg.
Onderweg zien de kinderen vaak al dat er mzungus in de auto zitten, kinderen rennen zwaaiend langs de kant van de weg. Eenmaal aangekomen bij het huis van Edmond worden we enorm hartelijk ontvangen door zijn moeder, broer en zus. Zijn oudste broer is er niet evenals zijn jongste zusje, met haar hebben we gewerkt op de afdeling, zij doet de verloskunde opleiding in Nyakibale.
Ook is er familie uitgenodigd en komen er bekenden langs.
Nadat we wat hebben gedronken barst er een enorme onweers- en regenbui los, een goed teken aldus de familie! Dat zijn allemaal 'blessings', hoe meer regen hoe beter!
Onze komst is zeer uitgebreid voorbereid, in de huiskamer staat een bank en twee stoelen, een kleine tv. Aangrenzend zijn er twee slaapkamers en achter het huis een soort binnenplaats met aangrenzend een keuken en een schuurtje.
Iets verderop een 'douche' ruimte en achteraan op de binnenplaats een toilet (zonder spoelbak, gewoon een gat in de grond) Er is geen elektriciteit en stromend water, de tv doet het op zonne-energie, er ligt 1 klein paneel op het dak.
Loop je de binnenplaats af, kom je op het veld waar groente en fruit geteeld wordt.
Bananen, koffie, mais en groundnuts, een kleine variant op pinda's. De groenten en het fruit worden verkocht om zo een beetje extra inkomen te creëren.
Verder staat er een enorme boom met jackfruit (heerlijk), avocado's en papaya's.
Samen eten we de lunch, matoke, rijst en kip. Dit keer mag dat ook weer met de handen! Voordien gaat er een bak rond waarboven we onze handen wassen.
We voelen ons vereerd om hier te zijn, wat een bijzondere ervaring!
Na het eten is er tijd over voor een wandeling in de omgeving, we lopen via de 'hoofdweg' naar de lokale school waar de moeder van Edmond les geeft.
Het is echt een heel mooi gebied, veel natuur. Ook nu weer heel veel kinderen en volwassenen langs de weg, mensen die naar ons zwaaien en ons ook begroeten. Toch voelt het nog altijd wat oncomfortabel om zo'n "bezienswaardigheid" te zijn. Eenmaal bij de school aangekomen worden we toch een beetje stil.......hier gaan we echt heel wat jaren terug in de tijd.
Het is dus echt bijzonder om blanken in je dorp, laat staan in je huis te ontvangen.
Zo enorm gastvrij en warm ontvangen, onderweg en ook vlak voor we weer naar huis gaan worden de nodige foto's gemaakt. We krijgen een watermeloen en geanuts mee als dank voor ons bezoek!
Jeetje, wat een bijzondere ervaring, het houdt ons beiden nog wel een poosje bezig!
-
22 November 2015 - 14:02
Arend Van Dam:
Margreet en Esther,
ik wordt er steeds stil van als ik jullie verhalen leest. Elke keer ervaar je hoe goed wij het hier hebben. -
22 November 2015 - 16:09
Annette Hekkelman:
Wat schrijven jullie iedere keer toch mooi. Ik ben zeer benieuwd naar alle verhalen als jullie weer terug zijn. Maar voor het zover is komen er vast nog een paar mooie bij. Geniet van de laatste weken! -
22 November 2015 - 16:09
Annette Hekkelman:
Wat schrijven jullie iedere keer toch mooi. Ik ben zeer benieuwd naar alle verhalen als jullie weer terug zijn. Maar voor het zover is komen er vast nog een paar mooie bij. Geniet van de laatste weken! -
22 November 2015 - 17:16
Cahntal Vinke:
Hoi Margreet en Esther,
Weer zo'n mooi reisverslag van jullie. Ik kijk er telkens weer naar uit! Nog even genieten van Uganda, hoor, voordat de reis naar huis weer begint. Nog een fijne tijd!
Groetjes, Chantal Vinke -
22 November 2015 - 17:43
Maria:
Heerlijk die verhalen en natuurlijk die foto's ! Wat een ervaringen, ik geniet echt mee.
Kan niet wachten tot de volgende. Fijn dat jullie zo veel hebben kunnen doen.
Geniet vd laatste weken, je gaat het straks zó missen. Groetjes, Maria Dekker -
22 November 2015 - 20:31
Marrianne Te Loo:
Fijn verslag van jullie! Dank jullie wel! Nog een goede tijd daar.. Lieve groet, Marrianne -
22 November 2015 - 20:44
Nicole Verhappen:
Wat een bijzondere ervaringen hebben jullie weer opgedaan bij het op bezoek gaan!
Mooi om te lezen hoe gastvrij de mensen zijn en zo dankbaar. Prachtig die frisgroene natuur...
Nog heel fijne dagen samen! Liefs, Nicole -
23 November 2015 - 10:08
Annette Koldenhof:
Wat heerlijk om steeds jullie prachtige verhalen te lezen! Alsof je er zelf bij bent! Wat een onvergetelijke ervaring moet dit zijn! En wat goed dat jullie zoveel kunnen betekenen!
Groetjes Annette -
23 November 2015 - 10:15
Tabitha Plomp:
Weer volop genoten van jullie verslag. Prachtig!!!
Groetjes,
Tabitha -
23 November 2015 - 10:18
Anneke ( De Vos ):
Ik zie dat de brug nog steeds voldoet!!
-
23 November 2015 - 10:49
Selina Stegeman:
LIeve Eshter en Margreet,
Weer zo'n prachtig geschreven verhaal, wat ontzettend leuk om al jullie verhalen en belevenissen zo te lezen !!
We missen jullie hier wel hoor !!:), maar wat een onvergetelijke ervaring voor jullie !!
Geniet nog even van jullie laatste weekjes daar...
Tot snel, '
lieve groetjess Selina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
